Nefret söylemleriyle, Milleti farklı alanlara çekmeyle, Kusur aramayla..

Yılana sarılmayla olmadı işte. Kucaklayan, Herkese aynı mesafede olan, Ben halkın arasından geldim ve halkla beraber olacağım diyen. Halkın iradesine inanan ve güvenen ama herkese saygı duyan, kimseyi ötekileştirmeyen, yolunda emin adımlarla ilerleyen, gündemden hiç uzaklaşmayan, yani

Zülfiyare dokunan kazandı!

Hakaret etmeyen seviyesini bozmayan ayrıştırmayan halka güvenen kazandı! Tıpkı Geçmişte olduğu gibi! Sadece halka güvenen. Halk’la beraber olan ve Halk’la bağını koparmayan kazandı. Başka nasıl olabilirdi ki. Zaten bu halk en doğrusunu bilir. Bence herkes işini doğru yaparsa her şey doğru gider. Hayat bize yani hepimize beraber yaşamayı gerektiriyorsa buna yapacağız. Ayni ülkede yaşıyoruz, aynı dine aynı Allah’a aynı peygambere inanıyoruz. aynı sudan içiyoruz. aynı havayı soluyoruz, aynı yolları kullanıyoruz, aynı ezanı dinliyoruz. Camilerimizde yan yana duruyoruz, belki aynı duayı okuyoruz, Hocamıza  hep beraber amin diyoruz. İnanıyorum ki hepimiz birlik beraberlik, huzur ve güven istiyoruz. O zaman ortak bir noktada buluşacağız. Anlayış, Tahammül, sevgi ve  saygıda alanında. Bunun zemini herkeste var. yeterki doğru olmayı gönülden sevmeyi bilelim. Rabim cümlemize sevmeyi, saymayı, saygı duymayı, tahammüllü, şefkatli, merhametli ve sabırlı olmayı nasip etsin.